قرار بوده خروج اجباری جنتی از دولت با نمایش ترمیم کابینه به شکلی رئال اجرا شود؛ اما واقعیت این است که خوب درنیامد. هم سناریوی ضعیفی پیاده شد و هم همه عوامل به خوبی همکاری نکردند. هم ترمیم کابینه قرار بود حول مشکلات اصلی کشور یعنی مسائل اقتصادی و معیشتی باشد و ربطی به وزرای ورزش و ارشاد نداشت؛ و هم می‌خواستند وزیر آموزش و پرورش هم بخشی از نمایش باشد که گویا در لحظات آخر از حضور در این بازی کنار کشید و خود سناریویی جدا نوشت و به رئیس جمهور نامه زد که «علی رغم آمادگی کامل برای حضور در جلسه استیضاح، آماده عمل به هرگونه تصمیم شما هستم.» یعنی که نمی خواهد استعفا بدهد. ولی چند دقیقه بعد، خبر می رسد رییس جمهور، معاون وزیر را به سمت سرپرستی وزارت آموزش و پرورش منصوب کرده است. گویا روحانی ترسید که مجلس به وزیرش دوباره رای اعتماد دهد!
این نمایش ضعیف هم شاید به دلیل آن بود که دولت در کار انجام شده خروج وزیر ارشاد از کابینه قرار گرفت و تلاش کرد این خروج را درون سناریوی تقلبی ترمیم کابینه بگنجاند؛ ترمیمی که معلوم نیست دولت اصلاً اعتقادی به انجام آن داشت یا نه. دولت یازدهم یک وزیر داشت که به هر دلیلی (و در هر حال غیرمرتبط با عملکرد او در وزارت خانه مربوطه) باید از کابینه بیرون می‌رفت؛ از سویی دولت مدت ها بود که از سوی جریان‌های مختلف برای ترمیم کابینه تحت فشار قرار داشت. یک سو منتقدین دولت به دلیل رکود و وضعیت نامناسب معیشتی و عملی نشده وعده‌های اقتصادی روحانى به دولت فشار می‌آوردند که وزرای اقتصادی تغییر کنند و یک سو اصلاح طلبان به موازات حمایت، تلاش کردند با ایجاد تردید در حمایت از کاندیداتوری حسن روحانی در سال 96، او را به تغییر وزرای غیر اصلاح طلب مجبور سازند. اصلاح طلبان در سه سال گذشته معتقد بودند که سهم خود را به تمامی در کابینه نگرفته اند و اگر قرار است سال آینده از روحانی حمایت کنند، از الان میخشان را محکم بکوبند!
دولت روحانى تحت تاثیر این فشارها قرار نگرفت؛ اما پیش آمدن ماجرای استعفای اجباری وزیر ارشاد و ناکام ماندن تلاش های رسانه های دولت برای ربط دادن کذایی این استعفا به موضوعاتی همچون کنسرت و انتقادات علما باعث شد دولت تلاش کند استعفای یکی دو وزیر دیگر را هم همراه استعفای جنتی کند تا هم براى خروج او از کابینه دلیل تراشی شود و هم ژست ترمیم کابینه برای پاسخگویی به مطالبات عمومی گرفته شود. واقعیت اما این است که نمایش ضعیفی اجرا شد که نه با نوشتن گزارش های «روحانی مچکریم» در رسانه های خودی بوی ترمیم کابینه می‌گیرد و نه می‌تواند دلایل اقناعی براى برکناری‌ها ارائه دهد. «ترمیم» نامیدن آنچه این روزها در کابینه تدبیر و امید روى داد، از صدق گفتار و صحت تحلیل به دور است؛ چه آنکه گرچه وزرای ورزش و ارشاد مشمول آنچه ترمیم نامیده می شود، شدند؛ اما بهبود وضعیت اقتصادی و حل مشکلات معیشتی مردم نه به وزارت ورزش و نه به وزارت ارشاد و نه به وزارت آموزش و پرورش ربطی ندارد. ما مشغول تماشای نمایش ترمیم هستیم که می کوشد از میزان کاهش آرای حسن روحانی در انتخابات 29 اردیبهشت 96 کم کند.
روزنامه جوان / 29 مهر 95
