نگاهی به جریان شیطان پرستی در ایران

این روزها شاید اصطلاح مهجور و دور از ذهن «شیطان پرستی» به گوش شما هم رسیده باشد. اصطلاحی که حتی بدون شناخت و آگاهی از ابعاد مختلف غیر انسانی آن، در همان لحظه نخست شنیدن، برایتان ناگوار و گرویدن به آن احمقانه به نظر می‌رسد؛ چرا که مطابق فطرت پاکی که خداوند در نهاد هر انسانی به ودیعه نهاده، شیطان و اعمال غیرانسانی و غیراخلاقی وابسته به افکار شیطانی، مورد نفرت و انزجار است.

متأسفانه اخیراً به واسطه کم‌رنگ شدن ارزشها و مفاهیم غنی دینی، در برخی جوامع و در پی احساس ناامنی سران یهود از گسترش دامنه تعالیم ناب اسلام محمدی و تلفیق ادیان ابراهیمی و رسیدن جهان به امنیت و آرامش موعود، شیطان پرستی و نمادهای مختلف وابسته به آن، مانند ویروسی جهش یافته و کشنده فراگیر شده است.

ورژن جدیدی که رهبران آن سیرک بازها، رقاصه‌ها، هنرپیشه‌ها و شخصیتهای رعب‌آور و مبتذل صحنه‌های کثیف اجتماعی و تعالیم آن وقیح ترین اعمال انسانی است، نهایتاً به پوچی، خود باختگی و خودکشی پیروانش منتهی می‌شود. اگرچه به واسطه ارزشهای والای دین مبین اسلام، دست شیطان بر مؤمن وارسته، کوتاه و به مدد خداوند نفوذ نشانه‌های این فرقه پلید در جوامع اسلامی کم‌رنگ‌تر است، ولی ارائه مطالب زیر، شما را با زوایای مختلف «شیطان پرستی» آشنا می‌سازد تا ناخواسته جوانان مسلمان این مرز و بوم، به وادی پوچی کشیده نشوند و با پرهیز از هرگونه رفتار، گفتار، پوشش و سایر مظاهری که برگرفته از جریانهای سخیف غرب است، به کمال انسانی برسند.

تلنگر

سـکانـس اول :

دخـترک شاید نمی داند و بد حجـــابی می کند تـو کــــه می دانـــی نگـــــاه نکـــــن.

سـکانـس دوم :

پســـرک شاید نمیداند و نگـــــاه می کـــند تـــو کـه میــــدانـی خـودت را بپـوشان.

پی نوشـت :

دخــترجان! گـناه تو نگـاه پسـر را به دنــبال دارد ... و پســـرجان، نگـاه تو ترویــج می دهد این بی حجــابی‌ها را...

هـر دوی شـــما مسـئول هستید!! 

《کُلُّ أُولَٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولا》

بهترین برهان برای اثبات ولایت و خلافت اهل بیت علیهم السلام

بهترین برهان برای اثبات ولایت و خلافت اهل‌بیت علیهم‌ السلام، همان استدلال مخالفین است برای ردّ ولایت اهل‌بیت و اثبات آن برای شیخین، مانند غریقی که یتَشَبَّثُ بِکلِّ حَشیشٍ (به هر خار و خاشاکی چنگ می‌زند).

روایاتی در فضل ابی‌ بکر نقل کرده‌اند و در پی آن نوشته‌اند: «این گفتار رسول اللّه صلّی‌ اللّه‌ علیه‌ وآ له‌ و سلم است که شیعه آن را رد می‌کنند، با اینکه خدا درباره آن حضرت می‌فرماید: «وَ مَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَی إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْی یوحَی؛ او از سر هوا و هوس سخن نمی‌گوید، و سخن او تنها وحی است که به او وحی می‌گردد».

می‌گوییم: چطور شد درباره گفتار دومی که در پاسخ رسول خدا صلّی‌ اللّه‌ علیه‌ و آله‌ و سلم گفت: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیهْجُرُ؛ این مرد قطعاً هذیان می‌گوید!» این سخن را نمی‌ گویید که «وَ مَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیآ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْی یوحَی». البته حرف‌های آنها هیچ‌تناقض ندارد، چون بخشی از این حرف‌ها در یک صفحه نوشته شده، و بخش مناقض با آن در صفحه دیگر و در تناقض، وحدت زمان و مکان معتبر است! درباره غصب فدک برای اینکه خانه علی علیه‌السلام را ببندند، راه چاره‌ای پیدا نکردند جز اینکه این حدیث را جعل کردند که حضرت رسول صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: «نَحْنُ مَعاشِرَ الأَ نْبِیاءِ لا نُورِّثُ ذَهَباً وَ لا فِضَّةً وَ لا عِقاراً وَ لا داراً، وَ لکنّا [وَ إِنّما] نُوَرِّثُ الإیمانَ وَ الْحِکمَةَ و الْعِلْمَ وَ السُّنَّة؛ ما گروه پیامبران طلا و نقره و زمین و خانه به ارث نمی‌گذاریم، بلکه ایمان و حکمت و علم و سنت به ارث می‌گذاریم».

می‌گوییم: چطور شد که شما هم درهم و دینار را وارث شدید و هم علم و حکمت را و هم امارت و خلافت را، ولی اهل‌بیت نه وارث درهم و دینار شدند و نه وارث علم و حکمت و نه...؟!

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۶۱.

دعایی که خداوند به حضرت محمد (ص) هدیه داد

ابن‌ عباس گوید: علی‌بن ابی‌طالب (ع) نزد پیامبر خدا (ص) رفت و چیزی از او خواست، پیامبر (ص) به او فرمود: یا علی! سوگند به آن‌ کس که مرا به حق به پیامبری برانگیخت، نزد من هیچ کم و بیش نیست ولی تو را چیزی می‌آموزم که دوستم جبرئیل به من آموخت وگفت ای محمد(ص) این هدیه‌ای است از نزد خدای گرامی و بزرگ که تو را به آن ارج نهاد و به هیچ یک از پیامبران پیش از تو آن را ارزانی نکرد، آن نوزده سخن است که هر دل سوخته و درد دیده و اندوهگین و غمگین و هر آنکه در خطر دزد و آنش‌سوزی است، با آن سخنان خدای را نخواند و بنده‌ هراسان از سلطان آن را نگوید جز آنکه خداوند او را از آن گرفتاری رهایی بخشد.

آن سخنان نوزده جمله است که چهار جمله‌ی آن بر پیشانی اسرافیل نگاشته شده، چهار جمله‌اش بر پیشانی میکائیل، چهار جمله اش بر گرد عرش، چهار جمله اش بر پیشانی جبرئیل و سه جمله‌اش درجایی است که خدا خواسته است.

علی‌بن ابی طالب(ع) سؤال کرد: ای پیامبر خدا، چگونه با آن سخنان خدا را بخوانیم؟

پیامبر (ص) فرمود: بگو «یا عماد من لا عمادله و یا ذخر من لا ذخرله و یا سند من لا سندله  و یا حزر من لا حزرله و یا غیاث من لا غیاث‌له و یا کریم العفو و یاحسن البلاء و یا عظیم الرجاء و یا عون الضعفاء و یا منقذ الغرقی ، و یا منجی الهلکی، یا محسن یا مجمل یا منعم یا مفضل، انت الذی سجدلک سواد اللیل و نور النهار، وضوء القمر و شعاع‌ الشمس و دویّ الماء و حفیف الشجر یا الله یا الله یا الله، انت وحدک لاشریک لک» آنگاه می‌گویی خدایا برای من چنین و چنان کن (منظور حاجت است).

منبع: 

الخصال المحمودة و المذمومة (صفات پسندیده و نکوهیده) ، جلد 2، نوشته ی شیخ صدوق(ره)

افرادی که خداوند در قیامت به آنها رحم نخواهد کرد

آیت‌الله مهدی مهدوی مازندرانی در نقل روایتی اخلاقی اظهار داشت: حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند «ارحم من فی‌الارض، یرحمک من فی‌السماء» به اهل زمین رحم کن تا آنکه در آسمان است تو را رحم کند.

فقیه کامل، حاج ملا احمد نراقی در کتاب خزائن خود نقل کرده از شخصی که از اصحاب بعضی از صلحا بود که پس از مردن آن مرد صالح، او را در خواب دیدم، از او پرسیدم که خداوند با تو چه کرده، گفت: خداوند مرا در محضر جلال خود وا داشت و فرمود «آیا دانستی که برای چه تو را آمرزیدم؟»

گفتم: به فلان و فلان.

فرمود: نه، به هیچ از اینها تو را نیامرزیدم.

گفتمک الهی! پس به چه مرا آمرزیدی؟

فرمود: آیا به خاطر داری وقتی را که در کوچه‌های بغداد راه می‌رفتی، پس گربه کوچکی را دیدی که سرما او را عاجز کرده بود و او از شدت یخ و سرما پناه می‌برد به پایه کنار دیوار، او را گرفتی به خاطر ترحم به او و در میان پوستین خود که در برداشتی، جای دادی که او را از سرما نگاه دارد.

گفتم: آری.

فرمود: چون بر آن گربه ترحم کردی، ما بر تو رحم کردیم.

از این رو، در روایات آمده که فردای قیامت برخی افراد از خداوند می‌خواهند که به آنان ترحم شود، خطاب می‌رسد که شما در دنیا به یک گنجشک هم رحم نکردید! پس چگونه امروز انتظار ترحم و بخشش دارید؟! و لذا در روایت دیگری حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند:«لایرحم‌الله من لایرحم‌الناس» خداوند به کسی که به مردم رحم نمی‌کند(حتی حیوانات)، به او رحم نخواهد کرد.

تنها راه خلاصی بابک زنجانی از اعدام چیست؟

مهدوی، وکیل شرکت نفت در رابطه با ابلاغ حکم اعدام بابک زنجانی دو متهم دیگر پرونده اظهار داشت: از طریق رسانه‌ها از حکم مطلع شدم در حال حاضر حکم در مرحله بدوی قرار دارد و طبق قوانین قابل تجدید نظرخواهی است.

وی افزود: اگر در این فاصله ابلاغ حکم قطعی متهم بدهی خود را پرداخت کند قطعا قضات در حکم تجدید نظر خواهد کرد.

وکیل شرکت نفت گفت: طبق قانون اگر جرمی واقع شده باشد و متهم بخشی از جرم را جبران کند قطعا قانون‌گذار در حکم صادر شده تجدید نظر خواهد کرد. این پرونده نیز از این قاعده مستثنی نیست.

مهدوی در رابطه با صحبت‌های روزگذشته وکیل متهم نفتی مبنی بر عدم قبول بدهی زنجانی توسط بانک‌های خارجی افزود: این صحبت صددرصد نادرست است و بانک مرکزی در تمام این بانک‌ها دارای حساب و مراودات پولی است و آن‌ها آمادگی خودشان را برای هرگونه همکاری با شرکت نفت اعلام کرده‌اند این حرف‌ها هیچ پایه و اساسی ندارد و اگر متهم قصد پرداخت بدهی خود را داشته باشد بستر های لازم در این زمینه مهیا بوده است.

وی گفت: همه‌ی اموال شناسایی و ارزیابی شده‌ی زنجانی که در کشور وجود دارد کفاف بدهی وی را نمی‌دهد این اموال تقریبا 2 هزار و یکصد میلیارد تومان ارزیابی شده است که بیشتر آن‌ها دارای بدهی و معارض هستند و تنها بخشی از بدهی متهم را پوشش می‌دهد.

وکیل شرکت نفت در رابطه با حکم ابلاغ شده بیان کرد: شرکت نفت در خصوص موافقت یا مخالفت با حکم صادر شده جایگاهی ندارد و صدور حکم وظیفه دستگاه قضایی است اما شرکت نفت در تلاش است اموال بیت‌المال را به خزانه دولت بازگرداند.

بابک زنجانی به اعدام محکوم شد

حجت‌الاسلام و المسلمین غلامحسین محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضاییه در نود و سومین نشست خبری خود درباره حکم بابک زنجانی گفت: حکم بابک زنجانی و دو متهم نفتی دیگر در دادگاه بدوی صادر شده است. دادگاه آنها را مفسد فی الارض تشخیص داده و به اعدام محکوم کرده است.

* حکم متهمان پرونده ارزی به زودی صادر می‌شود

وی با بیان اینکه محاکمه متهمان پرونده ارزی به اتمام رسیده گفت: به زودی حکم متهمان صادر می‌شود و براساس کارشناسی صورت گرفته 181 میلیارد تومان درآمد مِن‌الغیر حقی و ناشروع برآورد شده است.

سخنگوی قوه قضائیه ادامه داد: 10 نفر از متهمان این پرونده محاکمه شده‌اند که 6 نفر از آنها به همراه وکلایشان به صورت حضوری دادگاهی شده و بقیه که فراری هستند به صورت غیابی دادگاهی و حکمشان صادر شده  است.

آیات چگونه بر ظهورحضرت ولی عصر (عج) دلالت دارند؟

در قرآن کریم می‌خوانیم:

«هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دِینِ الحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ»؛[1] او کسى است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن‌را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند! مراد از آیه ارسال، این آیه شریفه و دیگر آیات مشابه[2] است.

براساس روایات و دیدگاه مفسّران اسلامی؛ واقعیت این آیه زمانی به طور کامل محقق می‌شود که حضرت مهدی(عج) ظهور فرموده و برنامه جهانى‌شدن اسلام را تحقّق بخشد. در همین راستا؛ به برخی احادیث و تفاسیر اشاره می‌کنیم.

حضرت عزرائیل چگونه می میرد؟

 عزرائیل یا ملک الموت، واژه‌هایی که شنیدن نامشان به خودی خود انسان را به یاد خداوند، لحظه‌ مرگ و حضور فرشته الهی بر بالین میت می‌اندازد و القا کننده روزی است که فرد دیگر نمی‌تواند به دارایی‌، فرزندان و اصل و نسب خود تکیه کرده و از اندوخته‌ دنیوی خود بهره‌ای ببرد. واژه‌ عزرائیل در ذهن هر فرد القا کننده قطع ارتباط با دنیای مادی و تحمل درد و رنج جان دادن و قبض روح برای گذر از سرای دنیا به سوی جهان آخرت است.

در روایات از رسول خدا(ص) نقل شده است که «ما مِنْ بَیْت اِلاّ وَ مَلَکُ الْمَوْتِ یَقِفُ عَلى بابِه کُلَّ یَوْم خَمْسَ مَرّات» یعنی هیچ خانه اى نیست مگر این که فرشته مرگ بر در آن خانه در شبانه روز پنج بار مى آید و همچنین می‌فرمایند «سوگند به آن کسی که جان من در دست اوست اگر اهل خانه مکان او را ببینند و صدایش را بشنوند دست از مرده‌ی خود برداشته و بر حال خودشان گریه می‌کنند.» (بحار، ج 74، ص 188)

در ادامه این روایت ملک الموت می‌گوید: وای بر شما چرا شیون و ناله سر می‌دهید؟ به خدا سوگند رزقتان از بین نرفته و اجلتان نزدیک نگردید و به نزد او نیامده و روحش را نگرفتم مگر آنکه مامور به آن شدم، درباره شما نیز بر من حق و وظیفه است که نزدتان برگردم تا احدی از شما باقی نماند.

خداوند هیچگاه از شیطان نخواست تا به آدم سجده کند!

یکی از مسائلی که به اشتباه از تفاسیر قرآن کریم مفهومی را برداشت کرده‌ایم، مسئله‌ سجده بر آدم است که در سوره‌های مختلف قرآن مانند سوره‌های اعراف، حجر، کهف و طه آمده و برداشت ما از این آیات آن است که ملائکه بنابر امر خدای متعال به آدم سجده کردند ولی ابلیس چنین کاری انجام نداد و از درگاه الهی اخراج شد.

مفهوم سجده بر آدم با مفهوماتی که از دیگر آیات قرآن کریم به دست می‌آید همخوانی ندارد، چرا که خداوند در آیات قرآن سجده بر غیر خود را شرک می‌داند، که مانند آنرا در سوره‌ جن آیه  18 می‌توان مشاهده کرد، لذا در اینجا این سؤال مطرح می‌شود، چرا خداوندی که امر می‌کند به غیر او سجده نکنیم و این مسئله برای انس و جن عمومیتی دارد، حرف خود را در آیه‌هایی که بیان کردیم نقض می‌کند؟